HET MEETPRINCIPE
Een ultrasone wanddiktemeter maakt gebruik van geluidstrillingen waarmee de dikte van (buis)materialen wordt bepaald.
De geluidspuls wordt uitgezonden door de transducer/sensor die met behulp van koppelpasta of -gel contact maakt met het materiaal waarop deze is geplaatst. Vergelijkbaar met een sonarsysteem, zal het ultrasone geluid weerkaatsen op een overgang van verschillende materie. In het geval van een wanddiktemeting is dat de achterzijde van het materiaal. Na de weerkaatsing komt het signaal weer terug bij de transducer. De tijd vanaf de uitzending tot terugkomst wordt gemeten. De snelheid waarmee het ultrasone geluid door het materiaal gaat (= de specifieke geluidsnelheid van het materiaal) bepaalt de dikte van het materiaal.
De geluidsnelheid van het materiaal (V = Velocity) kan direct op de wanddiktemeter worden ingesteld. Bij sommige wanddiktemeters wordt de materiaalsoort ingevoerd. Het laatste geval betekent een gemiddelde instelling waarbij de nauwkeurigheid vaak minder is.
Onze wanddiktemeters kunt u instellen op elke materiaalsoort uit de voorgeprogrammeerde lijst. Data-opslag is mogelijk.
In de praktijk
Houd rekening met het volgende:
- Maak het oppervlak van de leiding of buis schoon, voordat u de meting opzet.
- Zorg ervoor dat het oppervlak vrij is van loszittend vuil, losse roest en slecht hechtende verflagen.
- Verf hoeft niet perse geheel te worden verwijderd; de wanddiktemeter kan door een niet al te dikke verflaag heen meten.
- Het te meten oppervlak hoeft niet 100% egaal te zijn; voldoende raakvlak is echter wel belangrijk.
- De transducer/sensor moet goed contact maken met het materiaaloppervlak; gebruik hiervoor een koppelmiddel (gel of pasta).
Geluidsnelheden
De meest voorkomende geluidsnelheden:
- staal koolstof 5880-5920 m/s | nominaal 5900 m/s
- staal roestvast 5720-5780 m/s
- aluminium 6200-6400 m/s
N.B. Een meer uitgebreide tabel wordt bij de wanddiktemeter geleverd.
